17 sierpnia 2017

Stymulator serc

W otulinie Narwiańskiego Parku Krajobrazowego znajduje się nasza mała wiejska szkoła, do której uczęszczają dzieci ze wsi Koty i Lutostań. Jej codzienny rytm wyznaczała realizacja kierunków polityki oświatowej, plan zajęć, dzwonki na przerwę, spokój i powtarzalność. Sielanka – powiedziałby ktoś mało zorientowany.
W roku szkolnym 2016/2017 do placówki zaczęli uczęszczać uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Do ich możliwości psychologicznych oraz tempa uczenia się należało dostosować realizację podstawy programowej i wymagania edukacyjne.
Szczególne zadania dotyczyły troski o możliwie pełne i racjonalne wykorzystanie potencjału rozwojowego dzieci poprzez właściwe dostosowanie treści i sposobów ich przekazywania. Nauczyciele zaczęli zdobywać informacje od rodziców, specjalistów, a także z publikacji i szkoleń.
W drugim semestrze roku szkolnego 2016/2017 w szkole rozpoczęła się realizacja projektu Rady Europy – „Demokratyczne Zarządzanie Szkołą Włączającą”.
Podjęto wiele przedsięwzięć, by stworzyć w placówce środowisko przyjazne dla nauczania dzieci o różnym potencjale. Nie bez znaczenia były obawy rodziców, a także niektórych nauczycieli, że obecność w klasie uczniów o specjalnych potrzebach może wpłynąć na obniżenie wyników nauczania.
Okazało się, że nie mieli racji, ponieważ kolejne sprawdziany wykazały, że wyniki nie obniżają się. Relacje między uczniami stosunkowo szybko stały się poprawne. Nieocenioną pomoc wnieśli rodzice, którzy posiedli dużą wiedzę na temat niepełnosprawności. Stopniowo wszyscy zaczęli siebie słuchać i wspomagać w procesie rozwoju i kształcenia.
Stopniowo rodzice stawali się partnerem. Zbliżeniu wszystkich stron procesu edukacyjnego służyły kolejne imprezy integracyjne: Dzień Wiosny, Obchody Światowego Dnia Autyzmu, Dzień Ziemi, Dzień Matki.
Wielkim wydarzeniem integracyjnym w życiu szkoły i środowiska był festyn z okazji Dnia Dziecka. Uczestniczyli w nim mieszkańcy wsi, rodzice, nauczyciele i dzieci. Po wspólnych zabawach i grach mieszkańcy spotkali się z psychologiem, by dyskutować o zagadnieniach wychowawczych.
Stopniowo umysły wszystkich uczestników otwierały się na potrzeby innych ludzi. Odczuwało się także, ze serca stawały się bardziej pojemne, zdolne pomieścić zaskakująco wiele życzliwości, zrozumienia i tolerancji. Włączyły się korzystne dla szkoły stymulatory serc.
Otwartość szkoły i wiedza przekazywana rodzicom a także stopniowe włączanie ich w realizację wspólnych działań spowodowała , że szkoła może liczyć na większe wsparcie w realizację jej codziennych zadań. Realizacja Projektu Rady Europy okazała się dobrą inwestycją.

/autorstwo Mikołaj Jednacz/